Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare? Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat. Age, inquies, ista parva sunt. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Duo Reges: constructio interrete. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Non prorsus, inquit, omnisque, qui sine dolore sint, in voluptate, et ea quidem summa, esse dico.
- Qui convenit?
- Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?
- Istic sum, inquit.
- Erat enim res aperta.
- Idemne, quod iucunde?
- Sed ego in hoc resisto;
- Venit ad extremum;
- Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?
Vides igitur te aut ea sumere, quae non concedantur, aut ea, quae etiam concessa te nihil iuvent.
- Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat;
- Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat?
- Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus.
- Sed hoc sane concedamus.
Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Ubi ut eam caperet aut quando? Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Ut pulsi recurrant? Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q.
- Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.
- Odium autem et invidiam facile vitabis.
- Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.
Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero.
Mihi quidem etiam lautius videtur, quod eligitur, et ad quod dilectus adhibetur -, sed, cum ego ista omnia bona dixero, tantum refert quam magna dicam, cum expetenda, quam valde. Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est?